– Αγαπητό δέντρο πώς σε λένε;– Με λένε Λεμονοκυπάρισσο.
– Πού μεγάλωσες; – Μεγάλωσα σ΄ενα πανέμορφο κήπο με λουλούδια.
– Έτσι ήσουν από πάντα;– Όχι, όταν ήμουνα νεότερο είχα άλλο σχήμα. Ήμουνα πλούσιο δέντρο με πολλάφύλλα. Τώρα έχω γίνει γέρικο, ο κορμός μου είναι πιο λεπτός, παραμένω όμως καταπράσινο.
– Σ΄αρέσει εδώ που μένεις; – Ναι, γιατί όλη την ώρα με βλέπει ο ήλιος και βλέπω τους ανθρώπους και τα άλλα δέντρα.
– Ποια εποχή σ΄αρέσει πιο πολύ;– Ο χειμώνας, γιατί με τα χιόνια και τις παγωνιές μοιάζω με Χριστουγιεννιάτικο δέντρο. Πώς μ΄αρέσει να ακούω τα παιδιά να λένε τα κάλαντα!
(Κυριάκος Μπουτουρίδης)
