Τη λαϊκή τέχνη τη δημιούργησαν οι απλοί άνθρωποι από πολύ παλιά. Η λαϊκή τέχνη είναι κι αυτή μια έκφραση της ψυχής των απλών ανθρώπων. Στην Οδύσσεια ο Ερμής, σταλμένος από τον Δία στο νησί της Καλυψώς, βρίσκει τη νύμφη μέσα στη σπηλιά της να υφαίνει τραγουδώντας στον αργαλειό με χρυσή σαΐτα. Η λαϊκή τέχνη περιλαμβάνεται σε είδη όπως η ποίηση, η λογοτεχνία, η μουσική και η χειροτεχνία. Εγώ θα σας περιγράψω την χειροτεχνία:
Τη λαϊκή τέχνη τη συναντάμε σχεδόν σε όλα τα παλιά πράγματα όπως είναι τα υφαντά, τα κεντήματα, τα ξυλόγλυπτα κ.ά.
Παλιά οι γυναίκες έφτιαχναν υφαντά ή κεντήματα επειδή δεν υπήρχαν καταστήματα για να τα αγοράσουν. Τα έφτιαχναν μόνες τους . Για να ομορφύνουν το σπίτι τους ή και άλλους λόγους. Τα σχέδια περνούσαν από τη μάνα στην κόρη. Ωστόσο κάθε υφάντρα και μάλιστα εκείνες που είχαν αναπτυγμένο το καλλιτεχνικό ένστικτο, έδιναν και την προσωπική τους σφραγίδα.
Τα υφαντά είναι μεγάλα υφάσματα που τα χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι για κουβέρτες, για πετσέτες ακόμη και για να ομορφύνουν το σπίτι τους. Ονομαστή και ξακουστή για τα υφαντά είναι η Μακεδονία και πιο πολύ ο νομός Σερρών.
Οι γυναίκες έφτιαχναν οι ίδιες τους την κλωστή τους. Έπαιρναν λίγο μαλλί από πρόβατο ή βαμβάκι και το στριφογυρνούσαν στη ρόκα. Έτσι έκαναν τις κλωστές τους και ύφαιναν τα υφαντά τους .Τα έφτιαχναν σε μεγάλους ξύλινους αργαλειούς όπως αυτός παρακάτω.
Τα κεντήματα κεντιούνται πάνω σε ύφασμα με βελόνα και πολύχρωμες κλωστές . Έχουν διάφορες παραστάσεις ή μοτίβα. Τα κρεμούσαν στους τείχους για να ομορφύνουν το σπίτι τους. Υπάρχουν πολλά είδη βελονιάς. Παρακάτω είναι μια φωτογραφία από ένα κέντημα.
Η δαντέλα είναι μια πολύ δύσκολη λαϊκή τέχνη. Η δαντέλα πλέκεται . Συνήθως πλέκεται γύρω από κεντήματα.
Ένα είδος λαϊκής τέχνης είναι οι ξυλογλυπτική. Στην ξυλογλυπτική σκάλιζαν ξύλα και συνήθως τα έβαφαν με μπογιές. Σκάλιζαν καρέκλες, κουτάλες για μαγείρεμα, σεντούκια και μπαούλα. Στη Σκύρο φτιάχνουν ακόμη και σήμερα μικρές μινιατούρες από τραπεζάκια και καρέκλες. Παρακάτω μια εικόνα από ξυλογλυπτική.
Νίκη Χαρτώνα
