Το μεγαλύτερο κυπαρίσσι

3ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών

Μια μέρα πριν από 100 χρόνια ένα αγόρι βρήκε ένα σπόρο. Θέλησε λοιπόν να τον φυτέψει για να δει τί δέντρο ή φυτό είναι. Έτσι, την άλλη μέρα πήρε ένα φτυάρι, ένα ποτιστήρι και το σπόρο και πήγε να τον φυτέψει στην αυλή της πολυκατοικίας του. Το αγόρι κάθε μέρα έπαιρνε ένα γεμάτο, μεγάλο με νερό μπουκάλι και πήγαινε να ποτίσει το σπόρο. Σε μια εβδομάδα είχε βγει ένα μικρό δεντράκι. Κάθε εβδομάδα μεγάλωνε και το αγόρι το πότιζε και το κλάδευε. Το αγόρι πήγαινε επίσης και του έλεγε πώς πέρναγε στο σχολείο, κάθε μέρα. Όμως αυτό το δέντρο δε μεγάλωνε τόσο γρήγορα όσο το αγόρι. Όταν το αγόρι γέρασε και πέθανε, το δέντρο άρχισε να μαδάει και να γέρνει. Κάποια μέρα όμως μετά από 70 ολόκληρα χρόνια ,άρχισαν να επισκέπτονται και να φροντίζουν το δέντρο όλο και περισσότερα παιδιά. Το δέντρο χάρηκε και άρχισε να ισιώνει. Κάθε πρωί τα παιδιά πριν το σχολείο ,πήγαιναν και το πότιζαν με ένα μεγάλο μπουκάλι νερό το καθένα. Έτσι το δέντρο άνθισε ξανά! Κάθε καλοκαίρι ένα αναρριχόμενο πορτοκαλί φυτό τυλίγεται γύρω του. Εδώ και 100 χρόνια ζει ακόμα. Και θα ζήσει άλλα τόσα και περισσότερα , χάρη στην αγάπη!